نامه همسر احمد باطبي به کوفي عنان

نامه همسر احمد باطبي به کوفي عنان، دبير کل سارمان ملل متحد
عاليجناب کوفي عنان دبير کل محترم سازمان ملل متحد
سفر شما به ايران موجب شد تا نامه اي براي شما بنويسم و شرايط وخيم و نامعلوم همسر خود، احمد باطبي را که در بازداشت به سر مي برد، به اطلاع شما برسانم و از آن مقام محترم خواستار رسيدگي به وضعيت وي شوم.احمد باطبي در ژولاي 1999 (18 تيرماه 78) در ماجراي حمله پليس به خوابگاه دانشجويان دانشگاه تهران بازداشت شد. علت بازداشت شرکت او در تظاهرات اعتراضي دانشجويان بود. ابتدا در يک دادگاه غير علني حکم اعدام براي او صادر شد و سپس در دادگاه تجديد نظر به 15 سال حبس محکوم شد. احمد 6 سال از بهترين دوران جواني اش را در زندان به سر برد و شدت فشارها و شکنجه هاي روحي و جسمي در زندان به حدي بود که وضعيت جسماني وخيمي پيدا کرد و پس از تحمل 6 سال حبس، سال گذشته به مرخصي استعلاجي فرستاده شد و از آن زمان تا يکماه پيش مشغول مداواي خود بود تا اينکه در 7 مرداد 1385 ماموران مسلح پس از بازرسي کامل منزلمان، همسرم را بازداشت و بسياري از وسايل شخصيمان را توقيف کردند.احمد باطبي در اعتراض به بازداشت مجدد و بدون دليلش دست به اعتصاب غذا زد به گونه اي که جانش در معرض تهديد قرار گرفت و دکتر حسام فيروزي پزشک معالج وي گزارشي از وضعيت جسماني همسرم ارايه داد و هشدار داد در صورتي كه اعتصاب غذاي ايشان پايان نپذيرد و جهت ادامه درمان به خارج از زندان منتقل نشود، خطر مرگ وي را تهديد مي کند.متاسفانه از زمان بازداشت مجدد همسرم بيش از يک ماه مي گذرد و مراجعات مکررم به زندان و نامه نگاري هايم به مسولان قضايي ايران پاسخي در بر نداشته است و احمد باطبي همچنان در وضعيت نامعلومي در سلول انفرادي به سر مي برد. تاکنون تنها توانسته ام او را دوبار در حضور ماموران زندان ملاقات کنم و به دليل قطع درمان و فشارهاي وارده در سلول انفرادي از شرايط مناسب جسمي و روحي برخوردار نبود، توان او تحليل رفته بود، وزنش به شدت کاهش پيدا کرده و بسيار رنجور و رنگ پريده شده بود. احمد باطبي از ابتدايي ترين حقوق شهروندي برخوردار نبوده، حق ملاقات و يا تماس تلفني با وکيل خود نداشته و تا کنون دستگاه قضايي ادله بازداشت او را اعلام نکرده است. همچنين امکان دسترسي به پزشکان متخصص معالج ندارد.
عاليجناب کوفي عنان همانگونه که مي دانيد اکبر محمدي دانشجوي زنداني سياسي که وضعيت مشابه همسرم را داشت در اعتراض به بازداشت مجددش دست به اعتصاب غذا زد و سرانجام پس از 9 روز اعتصاب، در زندان اوين درگذشت. بيم آن دارم که فشارهاي وارده بر احمد و وضعيت نامعلوم وي، سرنوشت ناگواري را براي وي رقم زند.از آن مقام محترم مي خواهم در طي سفر خود به ايران کميته حقوقي براي رسيدگي و پيگيري وضعيت نامناسب احمد باطبي و ديگر زندانيان سياسي تشکيل دهد تا ايشان از حقوق اوليه انساني خود برخوردار شوند و آزادانه به زندگي خود ادامه دهند.

با احترام فراوان سميه بينات، همسراحمد باطبي دانشجوي زنداني سياسي